NEO APIΣTEPO PEYMA: Για μια ανώτερη επαναστατική σύνθεση στο 2ο Συνέδριο

ΓIANNHΣ EΛAΦPOΣ

NEO APIΣTEPO PEYMA: Για μια ανώτερη επαναστατική σύνθεση στο 2ο Συνέδριο

Εγκρίθηκαν κατά πλειοψηφία οι Θέσεις της Πολιτικής Επιτροπής με 22 ψήφους υπέρ, 13 κατά και 2 λευκά

Εγκρίθηκαν την περασμένη Κυριακή από την Πολιτική Επιτροπή οι Θέσεις της ΠΕ για το 2ο Συνέδριο του ΝΑΡ. Ταυτόχρονα ορίστηκε ότι το Συνέδριο θα πραγματοποιηθεί το τριήμερο 26 - 28 Μάη του 2006. Ύστερα από πλούσια και δημιουργική συζήτηση τόσο στην τελευταία όσο και στις προηγούμενες συνεδριάσεις, οι Θέσεις εγκρίθηκαν κατά πλειοψηφία, ενώ στη συνεδρίαση κατατέθηκαν και άλλες απόψεις, προφορικά και γραπτά. Μια συνολική πολιτική πρόταση συμβολής στο διάλογο κατέθεσαν έξι μέλη της Πολιτικής Επιτροπής (Αλ. Αναγνωστάκης, Γ. Καραχάλιος, Κ. Μάρκου, Π. Παπακωνσταντίνου, Κ. Τζιαντζής, Δ. Τσίτκανος). Η ΠE εκτίμησε ως θετικό γεγονός τη διατύπωση διαφορετικών απόψεων και κάλεσαν για δημιουργική συμμετοχή και έκφραση όλων των αγωνιστών του NAP. Τα μέλη και τα στελέχη του ΝΑΡ, οι φίλοι και οι αγωνιστές της ριζοσπαστικής Αριστεράς βρίσκονται μπροστά στην πρόκληση ενός ανοικτού όσο και ώριμου διαλόγου για να πραγματοποιήσει το εγχείρημα της κομμουνιστικής επαναθεμελίωσης ένα αποφασιστικό βήμα μπροστά.
Στα συνέδρια του παραδοσιακού ρεφορμιστικού κομμουνιστικού κινήματος η συνεδριακή διαδικασία ουσιαστικά τελείωνε με τη δημοσίευση των Θέσεων. Το μαγείρεμα των «συνθέσεων» είχε γίνει, οι συσχετισμοί μέσα στην ηγεσία είχαν καταγραφεί, η ομοφωνία (ή σχεδόν) είχε επιτευχθεί και όποιος διαφωνούσε τον έτρωγε το μαύρο σκοτάδι. Η τελική απόφαση του συνεδρίου δεν διέφερε σχεδόν σε τίποτα, εκτός αν κάτι είχε αλλάξει στις προτεραιότητες της ηγεσίας.
Στην παραλλαγή της ευρω-ρεφορμιστικής Αριστεράς το βάρος δεν πέφτει στις όποιες Θέσεις του κεντρικού οργάνου, αλλά στα κείμενα των τάσεων, των ομάδων και των παρεών. Η συνέχεια είναι συνήθως ίδια με ό,τι προηγήθηκε. Ο καθένας κάνει ό,τι θέλει, μην παίρνοντας καθόλου υπόψη τη γνώμη του άλλου (ο ορισμός της ...δημοκρατίας!), οι αγωνιστές στοιχίζονται πίσω από απόψεις και προσωπικότητες και η «σύνθεση» εξαντλείται στη διεκδίκηση παραπάνω θέσεων στα όργανα...
Το Νέο Αριστερό Ρεύμα διεκδικεί αποφασιστικά να χαράξει έναν άλλο δρόμο. Η φιλοδοξία μας είναι οι Θέσεις να αποτελέσουν ένα δημιουργικό ερέθισμα για συζήτηση, μια αιχμηρή και ξεκάθαρη απάντηση στα ερωτήματα, όχι για να κλείσει η συζήτηση, αλλά για να ανάψει. Ο στόχος μας είναι στο Συνέδριο να μπορέσουμε να καταλήξουμε σε ποιοτικά αναβαθμισμένες απαντήσεις, οι αποφάσεις του Συνεδρίου να είναι καλύτερες από τις Θέσεις, ως αποτέλεσμα της δημιουργικής συμμετοχής όλων των μελών του ΝΑΡ και της νΚΑ, αλλά και όλων των αγωνιστών που ενδιαφέρονται για την αντικαπιταλιστική Αριστερά και την κομμουνιστική επανίδρυση.
Η προσπάθεια αυτή αποτυπώθηκε, σε μια πρώτη φάση και στη διαμόρφωση των Θέσεων, όπου το γραφείο και η Πολιτική Επιτροπή προσπάθησαν, με τον πιο ανοικτό τρόπο, να εμπλέξουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος της οργάνωσης, να πάρουν υπόψη κάθε γνώμη και παρατήρηση, με αίσθημα ευθύνης και με κριτήριο την εργατική δημοκρατία. Aυτός ήταν και ένας λόγος (ο άλλος και βασικός ήταν η οργανωτικο-πολιτικά δύσκολη καμπή που περνά το NAP) για τη σημαντική καθυστέρηση σύγκλισης του Συνεδρίου. H διαδικασία αυτή δεν μπορούσε (και δεν θέλαμε) να καταλήξει σε ένα κείμενο - σούπα, όπου θα χωρούν όλα και τίποτα. Διαφορετικές γνώμες υπάρχουν και κατατέθηκαν. Αλλά κάναμε ήδη ένα πρώτο βήμα σύνθεσης, το οποίο μπορεί και πρέπει να συνεχιστεί.
Oι Θέσεις είναι χωρισμένες σε τρία μέρη, υπό το γενικό πολιτικό σύνθημα «Aντικαπιταλιστικό Eργατικό Mέτωπο ενάντια στον ολοκληρωτικό καπιταλισμό». Tο πρώτο μέρος επιχειρεί μια συνολική ανάλυση του σύγχρονου καπιταλισμού. Eπιβεβαιώνει, εμβαθύνει και ολοκληρώνει, αποσαφηνίζει και διορθώνει σε ορισμένα σημεία την ανάλυση του 1ου Συνεδρίου για τον ολοκληρωτικό καπιταλισμό.
«Ο ολοκληρωτικός καπιταλισμός, που αποτελεί νέα βαθμίδα ανάπτυξης και κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος και όχι περίοδο αδιατάρακτης κυριαρχίας των καπιταλιστικών σχέσεων εκμετάλλευσης και κυριαρχίας, αντιμετωπίζει τη βαθύτερη του κρίση που έρχεται μετά από το πρώτο κύμα των αντιδραστικών αλλαγών», σημειώνουν οι Θέσεις. «Η στρατηγική του σύγχρονου καπιταλισμού, με πρόσχημα τον "πόλεμο κατά της τρομοκρατίας", μεταλλάσσει την αστική δημοκρατία καθώς αναβαθμίζει την πλευρά της πολιτικής βίας και καταπίεσης με την αυταρχική τρομοκρατία, την εργασιακή πειθάρχηση - τρομοκρατία και την ομηρία των ανέργων. Ο νέος αιώνας ανέτειλε με τον καπιταλισμό να ανεμίζει τις μαύρες σημαίες της μαύρης εργασίας, της καμένης γης των πολέμων και να επανεισάγει τις μαύρες στολές των σύγχρονων "ταγμάτων ασφαλείας" και της κοινωνικής ανασφάλειας. Πρόκειται για μια συνολική "πολιτική αντιδραστική τομή" σε βάρος των εργαζομένων που αποκτά διαρθρωτικά χαρακτηριστικά σε εθνική και διεθνή κλίμακα». Δίνοντας το γενικό χαρακτήρα της εποχής μας οι Θέσεις εκτιμούν ότι πρόκειται «για μια εποχή μεγάλων δυνατοτήτων για την επαναστατική πάλη και την προσπάθεια της κομμουνιστικής επαναθεμελίωσης που πασχίζουν να ανοίξουν το δρόμο τους σε ένα τοπίο πρωτόγνωρων δυσκολιών. Για μια εποχή όπου η αστική κυριαρχία είναι συντριπτική και μοιάζει αδιατάρακτη, αλλά παράλληλα η απαίτηση για απαλλαγή από τα καπιταλιστικά δεσμά αναβλύζει πιεστικά από κάθε πόρο της σύγχρονης κοινωνίας. Για μια εποχή όπου οι πρωτοφανείς δυσκολίες δεν μπορούν να υπερισχύσουν απέναντι στην αναγκαιότητα και τη δυνατότητα μιας κοινωνίας χωρίς καταπίεση, εκμετάλλευση και εξουσία. Για μια εποχή αντιφατική αλλά και συναρπαστική, όπου το δίλημμα αντικαπιταλιστική επανάσταση - κομμουνιστική απελευθέρωση ή καπιταλιστική βαρβαρότητα τίθεται με εξαιρετικά έντονο και επίκαιρο τρόπο. Που σημαδεύεται από την ωρίμανση των συνθηκών για τη διαμόρφωση συσχετισμών περάσματος σε μια ποιοτικά νέα ιστορική περίοδο, αυτοτελούς συγκρότησης και μαζικής επίδρασης της εργατικής πολιτικής».
Στο δεύτερο μέρος παρουσιάζεται η αντίληψη της ΠE για τη σχέση τακτικής - στρατηγικής, η συγκεκριμένη πολιτική αντίληψη και πρόταση, που εκφράζεται στη σύνδεση τριών θεμελιακών και αναπόσπαστων πλευρών: Tην επαναθεμελίωση της κομμουνιστικής απελευθερωτικής προοπτικής. Tο αντικαπιταλιστικό εργατικό μέτωπο για την ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής από σήμερα και μέχρι την αντικαπιταλιστική επανάσταση. Και τη συγκρότηση ενός νέου εργατικού κινήματος ικανού να υπερασπίζεται τα λαϊκά συμφέροντα και να αποτελεί το κοινωνικό αντίπαλο δέος στην βαρβαρότητα του κεφαλαίου.
Oι Θέσεις αναφέρονται αναλυτικά στην αναγκαιότητα της αντικαπιταλιστικής επανάστασης, στη μεταβατική επαναστατική κοινωνία και στο περιεχόμενο της κομμουνιστικής απελευθέρωσης. Oι Θέσεις προτείνουν το Αντικαπιταλιστικό Εργατικό Μέτωπο σαν ενότητα περιεχομένου, σκοπών, μέσων και μορφής. Πρόκειται για την «επαναστατική τακτική που συνδέει διαλεκτικά την πάλη για την απόκρουση και ανατροπή της αντεργατικής αντιδραστικής επίθεσης με την ανατροπή συνολικά της αστικής πολιτικής εξουσίας - κυριαρχίας. Την αποφασιστική αντίσταση για την υπεράσπιση των εργατικών κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων με τον επαναστατικό αγώνα για ριζική βελτίωση της θέσης των εργαζομένων και χειραφέτηση της εργασίας για την επαναστατική ανατροπή με κομμουνιστικό περιεχόμενο. Το ΑΕΜ συνδέεται με τη στρατηγική της Αντικαπιταλιστικής Επανάστασης, της Εργατικής Δημοκρατίας και της Κομμουνιστικής Διεθνιστικής Απελευθέρωσης και ιδιαίτερα με το ποιοτικά ανώτερο, μετωπικό υποκείμενό τους. Δεν ταυτίζεται μηχανιστικά και εξελικτικά μαζί τους διατηρώντας τη σχετική αυτοτέλεια και τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του. Το ΑΕΜ αποτελεί πεδίο αγωνιστικής συνάντησης, κοινής δράσης, πολιτικού και πρακτικού "διαλόγου", πεδίο αντικαπιταλιστικής επίδρασης και δημοκρατικής ηγεμονίας των επαναστατικών δυνάμεων πάνω στους εργαζόμενους που κινούνται κατά βάση στο χώρο του αγωνιστικού ρεφορμισμού». Oι Θέσεις προβάλλουν άμεσα το στόχο του σπασίματος της αντεργατικής επίθεσης σε βασικούς άξονες - πυλώνες της. Για να κατακτήσει το εργατικό κίνημα νίκες και νέες θέσεις, για να ανοίξει ο δρόμος της ριζικής κοινωνικής αλλαγής. Mε όχημα τη μαχητική εργατική αντιπολίτευση, την προώθηση του πόλου της αντικαπιταλιστικής επαναστατικής Aριστεράς (που αποτελεί σταθερή επιλογή στρατηγικής σημασίας) και την πάλη για την ενίσχυση των δυνάμεων της κομμουνιστικής επαναθεμελίωσης και του NAP. Στο τρίτο μέρος γίνεται αναφορά στις θεωρητικές επεξεργασίες για το επαναστατικό υποκείμενο της εποχής μας, υπογραμμίζεται η ανάγκη ύπαρξης ισχυρής σύγχρονης επαναστατικής οργάνωσης σήμερα, προσεγγίζεται ο χαρακτήρας και οι αιτίες της κρίσης του NAP και μπαίνει ο άμεσος πολιτικός στόχος στον οργανωτικό τομέα και πιο συγκεκριμένα «η αντιστροφή του βέλους των εξελίξεων (από την αποσάθρωση στην υπέρβαση), ώστε να διαμορφωθούν οι όροι για τη μετατροπή του ΝΑΡ σε επαναστατική οργάνωση της κομμουνιστικής απελευθέρωσης». Mε τις Θέσεις αλλά και τις διαφορετικές απόψεις ξεκινάμε! Για ένα συνέδριο επικεντρωμένο στη συζήτηση της πολιτικής γραμμής, στη σχέση στρατηγικής και τακτικής, στον καλύτερο εξοπλισμό για την αντιπαράθεση με τον ταξικό αντίπαλο.
Για ένα συνέδριο εξωστρέφειας, πολιτικής συζήτησης με τον κόσμο της Αριστεράς και του κινήματος, με τους εργαζόμενους. Για ένα συνέδριο που θα υψώσει επαναστατικές απαντήσεις στα δικά τους ερωτήματα και όχι συζητήσεις για το φύλο των αγγέλων. Για μια Aριστερά που θα τολμά, αλλά και θα ακούει. Για ένα συνέδριο ανοικτής, ειλικρινούς και εργατικο-δημοκρατικής συζήτησης, αντιπαράθεσης και σύνθεσης για μια νέα προωθητική ενότητα των αγωνιστών του ΝΑΡ. Το κείμενο των Θέσεων, το οποίο εγκρίθηκε με 22 υπέρ, 13 κατά και 2 λευκά, θα δοθεί στη δημοσιότητα μέσα στον Γενάρη, για να ξεκινήσει και επίσημα ο προσυνεδριακός διάλογος. Nέα συνεδρίαση της ΠE τον Γενάρη θα αποφασίσει για την οργάνωσή του και για την πορεία προς το Συνέδριο.
Aνοίγει μια ελπιδοφόρα διαδικασία συμμετοχής για την αναβάθμιση του NAP, αντιπαλεύοντας τις λογικές της διαχείρισης, τα αδιέξοδα της στοίχισης και το σαράκι της απογοήτευσης. Γιατί η εποχή «ακόμα περιμένει»...

http://www.prin.gr

Μήνυμα