Η οικοδόμηση της νέας, της αταξικής κοινωνίας, του κομμουνισμού, δεν αποτελεί απλώς και μόνο μία μετάβαση από κάποιο σχηματισμό σε κάποιον άλλο, αλλά συνιστά την εμφάνιση και την διαμόρφωση ενός ριζικά νέου τύπου κοινωνικής ανάπτυξης. Πρόκειται για μία κοσμοϊστορική αλλαγή, η οποία, ως προς το βάθος, την κλίμακα και τις προοπτικές της υπερβαίνει ακόμα και την μετάβαση της αρχαιότητας από την προ-ταξική στην ταξική κοινωνία. Πρόκειται για μία άρνηση-διαλεκτική άρση, τόσο των ταξικών ανταγωνιστικών τύπων ανάπτυξης της κοινωνίας, όσο και των πριν από αυτούς βαθμίδων, δηλ. ολόκληρης της μέχρι τώρα ιστορίας της ανθρωπότητας και των προϋποθέσεων της. Η επισήμανση αυτή θα πρέπει να υπολογίζεται όταν διατυπώνονται διάφορες εικασίες και εκτιμήσεις σχετικά με τους ρυθμούς οικοδόμησης της νέας κοινωνίας, με τις δυσκολίες που προκύπτουν κ.λ.π. Η επισήμανση αυτή αφορά επίσης τις δυσκολίες, την αντιφατικότητα και τον ιδιαίτερα περίπλοκο χαρακτήρα των σχετικών θεωρητικών προσεγγίσεων..."

Δ. Πατέλη, Μ. Δαφέρμου, Π. Παυλίδη

8/31/2012

ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΒΑΣΙΚΕΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ



1. Υπό το παρόν καπιταλιστικό κοινωνικό καθεστώς εκμετάλλευσης της εργασίας από το κεφάλαιο η σύγκρουση μεταξύ παραγωγικών δυνάμεων και παραγωγικών σχέσεων -η οποία οφείλεται στην αντίφαση μεταξύ του κοινωνικού χαρακτήρα της παραγωγής και του ατομικού χαρακτήρα ιδιοποίησης του παραγόμενου πλούτου- αναπτύσσεται με αυξανόμενο βαθμό προκαλώντας την ένταση των κοινωνικών αντιθέσεων και την όξυνση της πάλης μεταξύ της αστικής τάξης και του προλεταριάτου.

2. Ο ιστορικά προοδευτικός ρόλος του καπιταλισμού έγκειται στη δημιουργία των αναγκαίων υλικών και κοινωνικών προϋποθέσεων για τη δημιουργία μιας αταξικής κοινωνίας. Ο ρόλος αυτός τερματίζεται στην εποχή του ιμπεριαλισμού, στην εποχή των καταστροφικών διεθνών κρίσεων και των παγκοσμίων πολέμων. Οι παραγωγικές δυνάμεις έρχονται σε σύγκρουση με τις υφιστάμενες παραγωγικές σχέσεις, με αποτέλεσμα οι σχέσεις αυτές από μορφές ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων να μετατρέπονται σε δεσμά τους. Η αχαλίνωτη δυναμική της κούρσας του κεφαλαίου για την αποκόμιση του μέγιστου δυνατού κέρδους έχει καταστεί ένας απόλυτος ανασταλτικός παράγοντας για την περαιτέρω ανάπτυξη της ανθρωπότητας. Ο καπιταλισμός δεν μπορεί ούτε να βελτιωθεί σταδιακά ούτε να διοικηθεί προς όφελος της κοινωνίας Στην ημερήσια διάταξη της ιστορίας τίθεται, με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο, το δίλημμα «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα», το οποίο μπορεί να επιλυθεί μονάχα με την επικράτηση της παγκόσμιας κομμουνιστικής επανάστασης.

8/30/2012

Κλάρα Τσέτκιν: Ο Φασισμός πρέπει να νικηθεί!


Η Κλάρα Τσέτκιν μιλώντας στον Ράιχσταγκ, στον Αύγουστο του 32 σε ηλικία 75 ετών
Στις 30 Αυγούστου του 1932, εν μέσω της χειρότερης κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος που είχε αντιμετωπίσει ο κόσμος μέχρι τότε και στη σκιά της αύξησης της ναζιστικής εξουσίας, η Κλάρα Τσέτκιν-Γερμανίδα μαρξίστρια και μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Γερμανίας (KPD)-άνοιξε την τελευταία συνεδρίαση του Ράιχσταγκ (Βουλή της Γερμανίας). Ήταν πρόεδρος και είχε το δικαίωμα να κάνει την εναρκτήρια ομιλία, ως το παλαιότερο μέλος της ολομέλειας. Σ’ αυτή της την ομιλία κάλεσε όλους τους εργαζόμενους και τον καταπιεσμένο λαό, να μην αφήσουν τις πολιτικές διαφορές που τους χωρίζουν να τους εμποδίσουν και να ενωθούν για να συνθλίψουν την φασιστική απειλή κατευθυνόμενοι προς μια σοσιαλιστική επανάσταση για την ανατροπή της αστικής τάξης. Έκανε έκκληση για την ανατροπή της αστικής κυβέρνησης, μίλησε για τη συνενοχή της στην άνοδο των Ναζί, την παραβίαση του συντάγματος της Γερμανίας, και την απόλυτη ανικανότητα της να αντιμετωπίσει τις όψεις της φρικτής παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης. Παρά το γεγονός ότι ήταν σχεδόν τυφλή, ανίκανη να περπατήσει (χρειάστηκε να την μεταφέρουν στο βήμα), και απέναντι στις ναζιστικές απειλές για τη ζωή της σε περίπτωση που μιλούσε, η συντρόφισσα Τσέτκιν έδωσε μια παθιασμένη ομιλία που σκιαγραφεί τη στρατηγική δημιουργίας ενός “Ενιαίου Μετώπου εργαζομένων, προκειμένου να ηττηθεί ο φασισμός “.
            Το εργατικό κίνημα δεν κατάφερε να καταστείλει τη ναζιστική απειλή. Μέχρι τον Ιανουάριο κατελήφθη η εξουσία, πραγματοποιήθηκε το λεγόμενο “Machtergreifung”: ο Πρόεδρος Χίντενμπουργκ διόρισε τον Αδόλφο Χίτλερ καγκελάριο της Γερμανίας, στις 30 Ιανουαρίου 1933. Το Ράιχσταγκ διαλύθηκε. Το Κομμουνιστικό Κόμμα πέρασε στην παρανομία. Τα μέλη του είτε κρύφτηκαν, είτε εξορίστηκαν, είτε βασανίστηκαν και δολοφονήθηκαν. Οι οργανώσεις της εργατικής τάξης είχαν εκμηδενιστεί. Σχεδόν εκατό μέλη του Ράιχσταγκ, που δεν ήταν μέλη των Ναζί, κυνηγήθηκαν και δολοφονήθηκαν.
            Η Κλάρα κατέφυγε στη Μόσχα και πέθανε τον Ιούνιο. Σε λιγότερο από μια δεκαετία η Γερμανία μετατράπηκε, από μια χώρα στα πρόθυρα της κομμουνιστικής επανάστασης της εργατικής τάξης, σε μια Ναζιστική δικτατορία που επέφερε πόλεμο και γενοκτονίες σε όλη την Ευρώπη.
             Παρακάτω παρατίθεται το κείμενο της ομιλίας της, όπως καταγράφεται στα πρακτικά του Ράιχσταγκ και δημοσιεύτηκε σε μια συλλογή από επιλεγμένα κείμενα και ομιλίες της Τσέτκιν.