Η οικοδόμηση της νέας, της αταξικής κοινωνίας, του κομμουνισμού, δεν αποτελεί απλώς και μόνο μία μετάβαση από κάποιο σχηματισμό σε κάποιον άλλο, αλλά συνιστά την εμφάνιση και την διαμόρφωση ενός ριζικά νέου τύπου κοινωνικής ανάπτυξης. Πρόκειται για μία κοσμοϊστορική αλλαγή, η οποία, ως προς το βάθος, την κλίμακα και τις προοπτικές της υπερβαίνει ακόμα και την μετάβαση της αρχαιότητας από την προ-ταξική στην ταξική κοινωνία. Πρόκειται για μία άρνηση-διαλεκτική άρση, τόσο των ταξικών ανταγωνιστικών τύπων ανάπτυξης της κοινωνίας, όσο και των πριν από αυτούς βαθμίδων, δηλ. ολόκληρης της μέχρι τώρα ιστορίας της ανθρωπότητας και των προϋποθέσεων της. Η επισήμανση αυτή θα πρέπει να υπολογίζεται όταν διατυπώνονται διάφορες εικασίες και εκτιμήσεις σχετικά με τους ρυθμούς οικοδόμησης της νέας κοινωνίας, με τις δυσκολίες που προκύπτουν κ.λ.π. Η επισήμανση αυτή αφορά επίσης τις δυσκολίες, την αντιφατικότητα και τον ιδιαίτερα περίπλοκο χαρακτήρα των σχετικών θεωρητικών προσεγγίσεων..."
Δ. Πατέλη, Μ. Δαφέρμου, Π. Παυλίδη
Το παρόν άρθρο αποτελεί μια κριτική στις θέσεις του ΚΚΕ για το Σοσιαλισμό για το 18ο συνέδριο, όσο και σε αυτές που είχαν προηγηθεί με τη διακήρυξη για τα 90 χρόνια από την Οκτωβριανή Επανάσταση. Αποτελούν άλλη μια απόδειξη κατά τον συντάκτη αυτών των γραμμών ότι ο μαρξισμός στα χέρια του ΚΚΕ έχει εδώ και δεκαετίες μετατραπεί από εργαλείο της επανάστασης σε απολογητική της γραφειοκρατίας και των πλέον μαύρων σελίδων του κομμουνιστικού κινήματος. Ταυτόχρονα είναι έκδηλος ο παράλληλος στόχος των θέσεων : της εσωκομματικής συσπείρωσης που αναλώνεται στη χαμερπή κοινοβουλευτική και δημοσκοπική ενδοαριστερή και ενδορεφορμιστική κόντρα.
περιεχόμενα:
- Κόμμα, κράτος και εξουσία
- Για τις αντιφάσεις, το νόμο της αξίας και την ιδιοκτησία
- Διευκρινήσεις για τον Λένιν και τους Μπολσεβίκους
- Α και Β Παγκόσμιος Πόλεμος
- Η “θεωρία” θεραπαινίδα της τρέχουσας μίζερης και ρεφορμιστικής πολιτικής του ΚΚΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου