ΟΙ “ΕΛΕΥΘΕΡΩΤΕΣ”

http://engymo.wordpress.com/2011/12/03/%CE%BF%CE%B9-%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%85%CE%B8%CE%B5%CF%81%CF%89%CF%84%CE%B5%CF%83/

Δημοσιεύουμε ένα άρθρο που γράφτηκε στην τροτσκιστική εφημερίδα «Διεθνιστής» στις 30 Νοεμβρίου του 1944, μόλις τέσσερις μέρες πριν το ματοκύλισμα του εαμικού συλλαλητηρίου στο Σύνταγμα, που σηματοδοτεί την έναρξη των «Δεκεμβριανών». Στο άρθρο αυτό, με τον ειρωνικό τίτλο «Οι ‘ελευθερωτές’» αποκαλύπτεται ο εγκληματικός ρόλος που ήρθε για να παίξει ο βρετανικός ιμπεριαλισμός στη χώρα με σκοπό την αναστύλωση του αστικού καθεστώτος και τη νέα υποδούλωση του ελληνικού προλεταριάτου.

Την ώρα που το ΚΚΕ και το ΕΑΜ υποδέχονταν τα βρετανικά στρατεύματα με το σύνθημα «καλώς ήρθατε γενναίοι μας σύμμαχοι» και αναλάμβαναν υπουργικά χαρτοφυλάκια στην «κυβέρνηση εθνικής ενότητας», οι κομμουνιστές-διεθνιστές, που από το ξέσπασμα του ιμπεριαλιστικού πολέμου αγωνίζονταν για τη μετατροπή του σε προλεταριακή επανάσταση, προειδοποιούν για τη νέα Κατοχή που ήρθε για να επιβάλλει ο βρετανικός στρατός για να προστατεύσει την ελληνική κεφαλαιοκρατία και να διασώσει τον εσμό του δοσιλογισμού. Η δικαίωση των προβλέψεων αυτού του άρθρου, αμέσως μετά, είναι, πιστεύουμε, κάτι παραπάνω από προφανής.

ΟΙ «ΕΛΕΥΘΕΡΩΤΕΣ»

Η πραγματικότητα στυγνή, ωμή, σκληρή προβάλλει ξεσκίζοντας τον πέπλο των αυταπατών και αποκαλύπτοντας το μύθο της «εθνικής απελευθέρωσης». Πάνω στο λιθόστρωτο τον κρότο των βημάτων των στρατευμάτων κατοχής του γερμανικού ιμπεριαλισμού τον αντικατέστησε ο κρότος των βημάτων του στρατού του αγγλοσαξωνικού ιμπεριαλισμού. Οι γερμανικές λόγχες παραχωρήσανε τη θέση τους στις εγγλέζικες. Η μια κατοχή διαδέχτηκε την άλλη. Αυτό ήτανε το τελικό αποτέλεσμα ενός αγώνα που ο τόπος αυτός πλήρωσε με αίμα και με πρωτάκουστες θυσίες!

Τα καθεστώτα αγγλοαμερικανικής κατοχής, αυτά είναι εκείνα με τα οποία έχουνε τώρα να παλέψουνε οι λαοί που «απελευθερώνονται» μέσα στην Ευρώπη. ΟΙ «απελευθερωμένοι» εναντίον των «απελευθερωτών» τους! Που ακούστηκε ποτέ τέτοια αχαριστία; Αλλά και πότε απελευθερωτές προσήλθανε φέρνοντας σαν μόνο δώρο καινούργια δεσμά;

Τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή στη γέρικη ήπειρό μας; Αρχίζει η δεύτερη πράξη του μεγάλου δράματος. Οι Αγγλοαμερικάνοι ιμπεριαλιστές, αφού πληγώσανε καίρια τον πόλεμικό τους αντίπαλο στρέφονται τώρα ενάντια στο κίνημα των μαζών, που ζητάνε ψωμί, λευτεριά και ειρήνη, και που απειλεί στην ανάπτυξή του να παρασύρει το σάπιο οικοδόμημα του ευρωπαϊκού καπιταλισμού και να μεταδώσει την πυρκαϊά της επανάστασης και στον υπόλοιπο κόσμο. Το κίνημα αυτό πρέπει να τιθασευθεί, να δαμαστεί, να τσακιστεί στο τέλος για να μπορέσει να σωθεί ο καπιταλισμός! Μια δραματική πάλη διεξάγεται τον τελευταίο καιρό μέσα στις χώρες που «απελευθερώθηκαν». Πάλη ανάμεσα στις εργαζόμενες μάζες που παρ’ όλο το εθνικιστικό και συμφιλιωτικό πνεύμα, το οποίο τους έχουν καλλιεργήσει τα κόμματα της 2^ης και 3^ης Διεθνούς και την καταπρόδοσή τους από μέρους τους, σπρώχνονται από το ίδιο τους το ένστιχτο να μην καταθέσουν τα όπλα που ‘χουν στα χέρια τους, αλλά να τα διατηρήσουν για να τα στρέψουν ενάντια στην καπιταλιστική αντίδραση για την κατοχύρωση και επέχταση των ελευθεριών τους για τη βελτίωση των συνθηκών ζωής τους, γι’ αυτήν ακόμη την ανατροπή του κοινωνικού συστήματος, και στις ντόπιες κεφαλαιοκρατίες που με επικεφαλής τους Αγγλοαμερικάνους και με την πλήρη ενίσχυσή τους προσπαθούν με την απάτη και τη βία να αφοπλίσουν τις μάζες και ν’ αποκαταστήσουν την κρατική εξουσία, που αποσυντέθηκε κάτω από το καθεστώς της κατοχής, ν’ αποκαταστήσουν μ’ άλλα λόγια τον καταπιεστικό αστικό μηχανισμό (αστυνομία, μόνιμο στρατό, υπαλληλική γραφειοκρατία, οργανισμούς που είναι αποχωρισμένοι από το λαό και στρέφονται ενάντιά του) με τον οποίο πάντα η κεφαλαιοκρατία κρατάει δεμένο στο μάγγανο της εκμετάλλευσης τους εργαζόμενους.

Η παρεμπόδιση της ταξικής εξέγερσης του προλεταριάτου, το πνίξιμο της επανάστασης, η αποκατάσταση του καθεστώτος «της ησυχίας, της τάξεως και του νόμου», αυτός είναι ο σκοπός των Αγγλοαμερικάνων. Οι εργαζόμενες μάζες μέσα στη χώρα μας δεν πρέπει να ‘χουν καμιά αυταπάτη. Οι Εγγλέζοι ήρθαν όχι για να μας απαλλάξουν από το καθεστώς της ξένης κατοχής, αλλά για να υποκαταστήσουν σ’ αυτό τους αξονικούς αντιπάλους τους και να πραγματοποιήσουν τους δικούς τους σκοπούς. Δεν είναι η κυβέρνηση του «ελεύθερου» ελληνικού λαού που’ χει την ανώτατη εξουσία εδώ πέρα, αλλά ο κ. Σκόμπυ, ο αρχηγός των βρετανικών ενόπλων δυνάμεων. Σ’ αυτόν προστρέχουν κάθε φορά, υπουργοί, πολιτικοί αρχηγοί και υπεύθυνοι κυβερνήτες για να δεχτούν τις εντολές του και να λύσει τις μεταξύ τους διαφορές. Μ’ αυτόν η κυβέρνηση συνεργάζεται για την αναστήλωση του κράτους, δηλαδή της υλικής βίας της κεφαλαιοκρατίας πάνω στις μάζες Αυτός απαγόρεψε τις συγκεντρώσεις και τις διαδηλώσεις στην «ελεύθερη» πια Ελλάδα και με τις πλάτες αυτουνού θ’ αρχίσουν να περιορίζονται οι ελευθερίες που οι λαϊκές μάζες κατάχτησαν με την κατάλυση του καθεστώτος της γερμανικής κατοχής.

ΟΙ «μεγάλοι μας φίλοι και σύμμαχοι» είναι πολύ λίγο τέτοιοι για τους εργαζόμενους της χώρας μας. Αν οι Γερμανοί ιμπεριαλιστές τους καταδικάσανε στο θάνατο από την πείνα, οι Εγγλέζοι διάδοχοί τους ετοιμάζονται σε συνεργασία με τη φίλη και υποχείριά τους ελληνική κεφαλαιοκρατία να τους εξοντώσουν στα διάφορα πολεμικά μέτωπα, να τους στείλουν να σφαγούν και στη χώρα ακόμη του Ανατέλλοντος Ηλίου. Το θάνατο σκόρπισαν οι πρώτοι, το θάνατο θα σκορπίσουν και τούτοι…Γι’ αυτό ήρθανε στη χώρα.. Για να ετοιμάσουν το νέο μακελειό… Για να στηρίξουν και να αναστηλώσουν το καθεστώς της ελληνικής μπουρζουαζίας. Για να δοκιμάσουν, καραδοκώντας την κατάλληλη στιγμή, να φέρουν ξανά στο θρόνο, παρά τη θέλησή της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, το βασιλιά-διχτάτορα Γεώργιο Γλύξμπουργκ, τον πιστότατο αυτό πράκτορα και υπηρέτη των συμφερόντων τους, για να πετύχουν έτσι την πλήρη οικονομική και πολιτική εξάρτηση της χώρας αυτής, που σύμφωνα με τους κανόνες και τις διατάξεις του Χάρτη του Ατλαντικού (Ποιος είχε  ποτέ αμφιβολία για την εφαρμογή του;) έχει υπαχθεί από το τρίο Ρούσβελτ-Στάλιν-Τσώρτσιλ στη σφαίρα της αγγλικής επιρροής!

Με κάθε μέρα που περνάει θα γίνεται και φανερότερος ο ρόλος των Εγγλέζων ιμπεριαλιστών στη χώρα μας. Με κάθε μέρα που περνάει θα δείχνεται πως δεν μπορούσαν να’ ναι ελευθερωτές αυτοί που καταπιέζουνε εκατοντάδες εκατομμύρια αποικιακών σκλάβων. Με κάθε μέρα που περνάει θα αποκαλύπτεται η ατιμία, η ψευτιά και η προδοσία όλων εκείνων που τους παρουσιάζουν σαν μεγάλους φίλους μας και προστάτες, δηλαδή όλων των κομμάτων αρχίζοντας από τη δεξιά και φτάνοντας ως το σταλινικό κόμμα.

Με κάθε μέρα που περνάει θα φανερώνεται πως εκείνο που διακηρύξανε ευθύς από την αρχή οι κομμουνιστές-διεθνιστές πως ο «εθνικοαπελευθερωτικός» αγώναςδεν επρόκειτο να δώσει στις λαϊκές μάζες τη λευτεριά αλλά να τους αλλάξει δεσμά και δεσμοφύλακες, αποτελεί τη μόνη αντικειμενική αλήθεια.

Και το ελληνικό προλεταριάτο με τη ίδια του την πείρα θα πεισθεί πως ο αγώνας του για την ταξική του απελευθέρωση περνάει από το δρόμο της πιο αμείλιχτης, σκληρής και λυσσασμένης πάλης εναντίον του εγγλέζικου ιμπεριαλισμού και των κάθε λογής πραχτόρων του και πως τους συμμάχους του πρέπει να τους δει όχι στους Εγγλέζους ιμπεριαλιστές δημίους και υποδουλωτές των εθνών, αλλά στα πλατιά στρώματα του εγγλέζικου προλεταριάτου, στους Εγγλέζους ναύτες και στρατιώτες με τους οποίους και συναδελφωμένο να τραβήξει στον κοινό αγώνα για το γκρέμισμα των καπιταλιστικών κυβερνήσεων, το σταμάτημα του πολέμου, την προλεταριακή επανάσταση, τις Ενωμένες Σοσιαλιστικές Πολιτείες της Ευρώπης.

Διεθνιστής

Όργανο της ΚΕ του Κόμματος Κομμουνιστών-Διεθνιστών Ελλάδας

(Τμήμα της  4^ης Διεθνούς)

Χρόνος Β΄, Φύλλο 20, 30 Νοέμβρη 1944.

Πηγή: «Προλετάριος» και «Διεθνιστής» της Κατοχής, εκδόσεις «Πρωτοποριακή Βιβλιοθήκη», Απρίλης 1986, Αθήνα, σ. 297-300