Negation
(1972-73)
Κατεβάστε το συνημμένο αρχείο: h_arnisi_tis_arnisisewyucu.pdf (application/pdf)
Εισαγωγικό Σημείωμα της Μετάφρασης
Στο κείμενο που ακολουθεί, η προλεταριακή επανάσταση σκιαγραφείται από τους συγγραφείς ως μια διαδικασία ολοένα βαθύτερων αρνήσεων της καπιταλιστικής σχέσης, μέσα από τις οποίες αναδύεται το θετικό περιεχόμενο της κομμουνιστικής κοινωνίας.
Η καταστασιακή ομάδα Negation δραστηριοποιήθηκε στις ΗΠΑ κατά την περίοδο 1972-73. Αντί προλόγου παρατίθεται το κείμενο ‘Συγκεκριμένη Φαντασία’ (που δημοσιεύτηκε στα τέλη του 1973 ως Παράρτημα μαζί με το αρχικό κείμενο) της ομάδας For Ourselves, η οποία αποτέλεσε ουσιαστικά τη μετεξέλιξη της Negation.
Σε μια εποχή όπου η καπιταλιστική οργάνωση της κοινωνίας (μολονότι έχει εισέλθει σε μια παρατεταμένη φάση περιοριζόμενης αναπαραγωγής και αναγνωρίζεται ως εξόχως ανορθολογική) εξακολουθεί να μοιάζει με μονόδρομο για την πλειονότητα των ανθρώπων, ενώ και οι ίδιοι οι επαναστατικοί κύκλοι εμφανίζονται απρόθυμοι (ή αδυνατούν) να περιγράψουν συγκεκριμένα αυτό που επιθυμούν και για το οποίο αγωνίζονται, η αξία τέτοιων κειμένων – πέρα από τις διορθώσεις ή βελτιώσεις που επιδέχονται – παραμένει ανεκτίμητη.
Πριονιστήριο το Χρυσό Χέρι
Ιούνιος 2011
ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ
«Θεωρούμε την εργασία με μια μορφή που την σφραγίζει ως αποκλειστικά ανθρώπινη δραστηριότητα. Μια αράχνη εκτελεί λειτουργίες παρόμοιες με εκείνες ενός υφαντουργού, και μια μέλισσα κάνει πολλούς αρχιτέκτονες να ντρέπονται κατασκευάζοντας τις κυψέλες της. Αλλά αυτό που διακρίνει τον χειρότερο αρχιτέκτονα από την καλύτερη μέλισσα είναι ότι ο αρχιτέκτονας προβάλλει το κατασκεύασμά του στη φαντασία του προτού το δημιουργήσει πραγματικά. Στο τέλος κάθε εργασιακής διαδικασίας, παίρνουμε ένα αποτέλεσμα που υπήρχε ήδη εξ αρχής στη φαντασία του εργάτη. Ο εργάτης δεν πραγματοποιεί απλώς μια αλλαγή στη μορφή του υλικού που επεξεργάζεται, αλλά εκπληρώνει επίσης έναν δικό του σκοπό από όπου απορρέει ο νόμος για τον τρόπο λειτουργίας του, στον οποίο πρέπει να καθυποτάξει τη θέλησή του.»
Καρλ Μαρξ, Το Κεφάλαιο, Τόμος Ι, New World, σελ. 178.
Αυτό ισχύει για τις ανθρώπινες (ατομικές και συλλογικές) διαδικασίες παραγωγής γενικά. Αλλά ισχύει πάνω απ’ όλα για τη διαδικασία της συλλογικής και συνειδητής παραγωγής μιας κοινωνικής επανάστασης· για τη συλλογική και συνειδητή δημιουργία μιας καινούριας κοινωνίας. Αυτή η διαίσθηση έχει αγνοηθεί σχεδόν πλήρως στην ιστορία της επαναστατικής θεωρίας και πρακτικής μέχρι τώρα, όπως μπορεί να διαπιστώσει κανείς από την τετριμμένη και νεφελώδη αντίληψη που έχουν οι περισσότεροι επαναστάτες σχετικά με αυτό που θέλουν και για το οποίο εργάζονται. Η κατάσταση αυτή έχει επιδεινωθεί από την ανάγκη των γραφειοκρατικών ομάδων να συγκαλύψουν δραστικά τις προθέσεις τους, δηλαδή τη δική τους δικτατορική εξουσία.
Ας τελειώνουμε μια για πάντα με το αντι-φετίχ σχετικά με τα “προγράμματα”. Πρέπει να ξέρουμε εκ των προτέρων και όσο το δυνατόν πιο συγκεκριμένα τι θέλουμε και τι προσπαθούμε να δημιουργήσουμε βήμα προς βήμα, ειδάλλως δεν ξέρουμε τι κάνουμε. Μέχρι τη στιγμή που είμαστε σε θέση να φανταστούμε και να διατυπώσουμε συγκεκριμένα αυτό που θέλουμε, δεν μπορούμε καν να γνωρίζουμε ότι δεν μπορούμε να πετύχουμε αυτό που θέλουμε και ότι θα πρέπει να αναθεωρήσουμε τις προθέσεις μας. Πρέπει να φανταστούμε εκ των προτέρων πώς πρέπει να μοιάζει η διαδικασία της κοινωνικής επανάστασης· πρέπει να φανταστούμε εκ των προτέρων πώς πρέπει να μοιάζει η κομμουνιστική επανάσταση με βάση τις εικόνες της κοινωνικής εμπειρίας μας και τους νόμους που έχουμε ήδη στο μυαλό μας και, έπειτα, πρέπει να υποβάλλουμε αυτή τη συγκεκριμένη φαντασία σε μια συνεχή κριτική που θα την βελτιώσει, συμπεριλαμβανομένης ιδιαίτερα της πρακτικής κριτικής η οποία παρέχεται από τα νέα ξεσπάσματα και τις προόδους της επαναστατικής πρακτικής που συντελούνται από άλλα τμήματα του παγκόσμιου προλεταριάτου και από τη δική μας πράξη. Στη συνέχεια, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε αυτή τη συγκεκριμένη φαντασία – οξυμένη και σφυρηλατημένη με το σφυρί της πρακτικής κριτικής – για να αναζωογονήσουμε και να καθοδηγήσουμε την πράξη μας.
Η κύρια ειδική δυσκολία η οποία υπάρχει στο είδος της προ-φαντασίας που απαιτείται για την επαναστατική δημιουργία είναι ότι, επειδή η κατεύθυνση της συλλογικής πράξης δεν μπορεί να είναι αυταρχική (σε μια τέτοια περίπτωση, μόνο ένα πρόσωπο – ο Ηγέτης – ή λίγα πρόσωπα θα έπρεπε να κατέχουν το διανοητικό περίγραμμα), όλα τα άτομα που εμπλέκονται στο σχέδιο της συλλογικής δημιουργίας πρέπει να μοιράζονται την ίδια βασική αντίληψη, την ίδια φανταστική εικόνα για το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα και τη διαδικασία. Αλλά η τηλεπάθεια δεν αποτελεί σήμερα μια συνηθισμένη ικανότητα του μέσου κοινωνικού ατόμου. Από εδώ προκύπτει η ανάγκη για τη συνειδητή παραγωγή και επικοινωνία της θεωρίας – για τη σκόπιμη παραγωγή της δι-υποκειμενικότητας, η οποία ξεκινάει με την εσωτερική διάδοση της φαντασίας στο εσωτερικό της ομάδας των επαναστατών. Αυτή είναι ηδιαδικασία σχηματισμού μιας κοινής φαντασίας. Η θεωρία δεν είναι παρά αυτή η κινούμενη εικόνα της πρακτικής, ένας αναστοχασμός της πρακτικής και σε σχέση με την πρακτική· είναι η πρακτική φαντασία και ένα σύνολο κανόνων ή καθοδηγητικών γραμμών για το σχηματισμό και τη βελτίωση-μέσω-της-κριτικής αυτής της φαντασίας ώστε να έχει αξία χρήσης (να είναι πρακτικά εφαρμόσιμη). Οι κανόνες αυτοί προκύπτουν από τη δοκιμασία της φαντασίας σε προηγούμενες πρακτικές εμπειρίες. (Αυτό το σύνολο των κανόνων και καθοδηγητικών γραμμών ονομάζεται μέθοδος, μετα-θεωρία – δηλαδή θεωρία της πρακτικής της δημιουργίας θεωρίας).
Μέσα σε όλα αυτά, θα πρέπει κανείς να θυμάται ότι “η κύρια ειδική δυσκολία” για την οποία έγινε λόγος παραπάνω είναι επίσης η ειδική δυσκολία της σοσιαλιστικής ή, στην πραγματικότητα, της ίδιας της κοινωνικής παραγωγής – της κοινωνικοποιημένηςπαραγωγής εν γένει. Επομένως, ξανά, το αναγκαίο προοίμιο της διαδικασίας (της κοινωνικής επανάστασης) προετοιμάζει επίσης το αποτέλεσμά της.
Εργαζόμαστε αναφορικά με την κοινωνία. Αλλά “η κοινωνία” περιλαμβάνει κι εμάς τους ίδιους. Επομένως, ναι, εργαζόμαστε για τους εαυτούς μας.
For Ourselves
Συμβούλιο για τη Γενικευμένη Αυτοδιεύθυνση
18 Δεκέμβρη 1973
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου