«Σήμερα, η παγκοσμιοποίηση του ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού έχει αυξηθεί πολύ περισσότερο σε σχέση με την περίοδο της Οκτωβριανής Επανάστασης. Η ανάπτυξη της τεχνολογίας των πληροφοριών έχει μετατρέψει τον πλανήτη σε ένα παγκόσμιο χωριό. Ωστόσο λόγω της ανισομερούς ανάπτυξης η οποία είναι εγγενής στον καπιταλιστικό ιμπεριαλισμό, έχει δημιουργηθεί ανισότητα μεταξύ των διαφόρων εθνών. Σε αυτό το πλαίσιο εξακολουθεί να υπάρχει (κάποια) πιθανότητα επανάστασης σε μία χώρα παρόμοια με την Οκτωβριανή Επανάσταση. Ωστόσο, προκειμένου να διατηρηθεί η επανάσταση, σίγουρα χρειάζεται ένα παγκόσμιο ή τουλάχιστον περιφερειακό κύμα επαναστάσεων σε μερικές χώρες. Σε αυτό το πλαίσιο, οι μαρξιστές επαναστάτες πρέπει να αναγνωρίσουν ότι ο τροτσκισμός είναι πιο κατάλληλος από τον σταλινισμό την σημερινή εποχή για την προώθηση των συμφερόντων του προλεταριάτου» (Κόκκινη Σπίθα, Ιούλιος 2009, τεύχος 1, σελίδα 10)
Μέχρι σήμερα, η αλήθεια για την ζωή και την συμβολή του Λέον Τρότσκι είχε κρυφθεί. Αυτό ισχύει και για τα ίδια τα στελέχη του κόμματος. Τώρα που ο δρόμος του σταλινισμού και του μαοϊσμού οδεύει προς το αδιέξοδο, και καθώς τα στελέχη του κόμματος ζητούν εξηγήσεις από του ηγέτες τους, οι τελευταίοι αναγκάστηκαν να πουν την αλήθεια για την επανάσταση που ηγήθηκαν οι Μπολσεβίκοι γενικά, αλλά και ιδιαίτερα για τον Λέον Τρότσκι. Αυτή η αναγνώριση είναι επίσης μία ένδειξη του γεγονότος ότι οι μαοϊκοί προσπαθούν να καταρτίσουν έναν ισολογισμό για την επί δεκαετίες πορεία τους.
Μία από της κύριες διαφορές μεταξύ του Στάλιν και του Τρότσκι ήταν το ζήτημα του «σοσιαλισμού σε μία χώρα». Από το 1904, ο Τρότσκι ανέπτυξε την ιδέα ότι η ρώσικη επανάσταση ενάντια στο Τσαρικό καθεστώς, δεν θα σταματούσε στα άμεσα έργα της «αστικής-δημοκρατικής» επανάστασης (αγροτική μεταρρύθμιση, κοινοβουλευτική δημοκρατία, δικαιώματα των εθνικών μειοψηφιών κ.α). Δηλαδή η ρώσικη επανάσταση δεν θα σταματούσε στην δημιουργία ενός αστικού δημοκρατικού κράτους. Πράγματι, ο Τρότσκι εξήγησε ότι λόγω της αδυναμίας της ρωσικής αστικής τάξης και της εξάρτησής της από τον τσάρο, ο ηγετικός ρόλος της επανάστασης απαραίτητα θα έπεφτε στο προλεταριάτο. Η υπανάπτυξη της ρωσικής οικονομίας δεν θα εμπόδιζε την εργατική τάξη να πάρει την εξουσία και να ξεκινήσει την σοσιαλιστική μεταμόρφωση της κοινωνίας. Αλλά συγχρόνως, ο Τρότσκι εξήγησε ότι θα ήταν αδύνατον να καθιερωθεί ένα βιώσιμο σοσιαλιστικό καθεστώς χωρίς την επέκταση της επανάστασης σε πολλές άλλες χώρες, σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα. Η προοπτική αυτή εγγράφηκε στην ιστορία του μαρξισμού ως η «θεωρεία της Διαρκούς Επανάστασης».
Μετά το θάνατο του Λένιν το 1924, ο Στάλιν και άλλοι ηγέτες των μπολσεβίκων επιτέθηκαν κατά της θεωρίας της Διαρκούς Επανάστασης με την θεωρεία του «σοσιαλισμού σε μία χώρα». Σύμφωνα με αυτήν τη θεωρία, ήταν δυνατό να χτιστεί ο σοσιαλισμός στην Ρωσία, ανεξάρτητα από το διεθνές πλαίσιο. Έτσι η προοπτική της παγκόσμιας επανάστασης εγκαταλείφθηκε. Αυτή η θεωρία αντικατόπτριζε τον εθνικιστικό γραφειοκρατικό εκφυλισμό του σοβιετικού κράτους, λόγω της παρατεταμένης απομόνωσης της ρωσικής επανάστασης και της οικονομικής και πολιτισμικής καθυστέρησης της χώρας.
Ο Μπαταράι όμως κάνει λάθος σε ένα σημείο. Το 1917, ούτε ο Λένιν, ούτε ο Τρότσκι, ούτε κανένας άλλος ηγέτης των μπολσεβίκων (ούτε ο ίδιος ο Στάλιν!), έκριναν ότι η επανάσταση θα μπορούσε να περιοριστεί σε μία μόνο χώρα. Κανείς δεν ανέφερε καν την ιδέα αυτή πριν αυτή να γίνει το σύνθημα του Στάλιν από το 1924 και μετά. Όμως παρά το λάθος του Μπαταράι, το γεγονός ότι ένας ανώτερος ηγέτης ενός παραδοσιακά σταλινικού κόμματος αναγνωρίζει την εγκυρότητα των ιδεών του Τρότσκι είναι μια πολύ σημαντική εξέλιξη. Αυτό θα προωθήσει μια πολύ χρήσιμη συζήτηση εντός του κομμουνιστικού κινήματος για τις ιστορικές ρίζες του σταλινισμού και τις ιδέες του αυθεντικού μαρξισμού.
Υπάρχει ένα αυξανόμενο ενδιαφέρον για την θεωρεία της Διαρκούς Επανάστασης στο Νεπάλ. Το γεγονός ότι ένας ηγέτης των μαοϊκών αναγνώρισε ότι «στο σημερινό πλαίσιο της παγκοσμιοποιημένης καπιταλιστικής κυριαρχίας ο τροτσκισμός έχει γίνει πιο κατάλληλος απ’ τον σταλινισμό» είναι μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εξέλιξη. Αυτή η εξέλιξη είναι επίσης ένα βήμα προς την οικοδόμηση δεσμών με άλλα κινήματα και οργανώσεις που αγωνίζονται ενάντια στον καπιταλισμό σε παγκόσμιο επίπεδο. Πράγματι, είναι καθήκον των απανταχού μαρξιστών να συζητήσουν τη σωστή τακτική και στρατηγική για την παγκόσμια επανάσταση. Για αυτό το λόγο χαιρετίζουμε το άρθρο του Μπαταράι και επιθυμούμε να συνεισφέρουμε στις συζητήσεις μεταξύ των κομμουνιστών του Νεπάλ. Ο αγώνας για τον σοσιαλισμό είναι ένας διεθνής αγώνας, και μία νίκη για τους κομμουνιστές του Νεπάλ θα είναι μία νίκη για τους εργάτες της νότια Ασίας αλλά και όλου του κόσμου.
Το πρωτότυπο κείμενο (γραμμένο στην Αγγλική) βρίσκεται, εδώ : http://www.marxist.com/communist-party-nepal-recognises-role-of-trotsky.htm
Communist Party of Nepal recognises role of Leon Trotsky
Απ΄ότι διάβασα σε ένα σχόλιο στο Indymedia, του antigeitonies
φαίνεται πως κάποιοι ψάχνουν για δικαίωση στο Νεπάλ, χωρίς να πολυασχολούνται για το τι πραγματικά διακυβεύεται στη χώρα αυτή, και αυτοί δεν είναι μόνο οι Τροτσκιστές. Πράγματι το απόσπασμα αυτό κυκλοφόρησε κυρίως από διεθνείς ιστοσελίδες τροτσκιστικής αναφοράς. Δημιούργησε, όπως είναι φυσικό, πολλές συζητήσεις και ερμηνείες.
Αυτό που θέτει το άρθρο, είναι ένας προβληματισμός σε σχέση με το διεθνές περιβάλλον και τώρα αλλά πολύ περισσότερο και στη περίπτωση της κατάκτησης της εξουσίας.
Βάζει για συζήτηση την αναγκαιότητα, όχι της ντε και καλά επανάστασης και σε άλλες χώρες, αλλά της ανάπτυξης ενός ισχυρού κινήματος προλεταριακού διεθνισμού στους Νεπαλέζους, στο οποίο θα μπορούν να στηριχτούν σε οποιαδήποτε έκβαση του αγώνα τους. Δυστυχώς τέτοιο κίνημα δεν έχει υπάρξει έως τώρα, - όπως γράφει - ούτε για το Νεπάλ ούτε για την Ινδία, σε αντίθεση με την υποστήριξη που τυγχάνουν "επαναστατικά" κινήματα τύπου Τσάβες.
Δεν είναι κακό να μας προβληματίζει για το τι γίνεται στο Νεπάλ ή οπουδήποτε αλλού. Άλλωστε και στο ίδιο το ΕΚΚΝ (μαοϊκό) (και όχι το ανύπαρκτο ΚΚ Νεπάλ που αναφέρεται στη αρχή του κειμένου που μας μεταφέρεται) υπάρχει διαπάλη απόψεων πολλές φορές ιδιαίτερα έντονη. Οι ίδιοι το θεωρούν θετικό και φυσιολογικό κάτι τέτοιο.
Για όσους ενδιαφέρονται δύο πολύ καλά blog ενημέρωσης, χωρίς λιβανίσματα, για το Νεπάλ και όχι μόνο είναι το Kasama http://mikeely.wordpress.com/ και το Democracy and Class Struggle http://democracyandclasstruggle.blogspot.com/ για όσους γνωρίζουν αγγλικά.
Δείτε συνέντευξη του Μπαταράι στο Κasama στις (31 Oκτώβρη) όπου φαίνονται οι πραγματικές του απόψεις.
http://mikeely.wordpress.com/2009/10/31/interview-with-bhattarai-fusing-peoples-war-insurrection-in-nepal/
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΒΗΧΟΣ
http://politikokafeneio.com/Forum/viewtopic.php?p=160249#160249
Δημήτρης Γάλλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου