ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ KAI Η ΘΕΣΗ ΤΩΝ ΜΑΡΞΙΣΤΩΝ
Το Μακεδονικό ζήτημα ή «Σκοπιανό» όπως το ονομάζουν οι έλληνες αστοί, είναι ένα από τα εθνικά ζητήματα των Βαλκανίων που έχει αφήσει άλυτα ο καπιταλισμός.
Οι πατριωτικοί λεονταρισμοί των ελλήνων αστών ενάντια στη γειτονική «Δημοκρατία της Μακεδονίας» είναι βαθιά υποκριτικοί. Οι Έλληνες καπιταλιστές είναι οι πρώτοι σε επενδύσεις σε αυτή τη χώρα, έχοντας επενδύσει πάνω από 1,5 δις ευρώ. Με άλλα λόγια, ενώ στο εσωτερικό καταδικάζουν τους «Σκοπιανούς» και προσπαθούν να κάνουν τους εργάτες να τους βλέπουν σαν εχθρούς, οι ίδιοι δεν έχουν κανένα ηθικό πρόβλημα να υπογράφουν χρυσοφόρα συμβόλαια που γράφουν επάνω «Μακεδονία».
Η σλαβομακεδονική άρχουσα ελίτ είναι αναμφίβολα αντιδραστική. Επιδιώκει είναι να γίνει ένας προνομιούχος τοποτηρητής του δυτικού ιμπεριαλισμού στην περιοχή. Αυτό όμως δεν νομιμοποιεί καθόλου τους λεονταρισμούς πατριδοκαπηλίας της ελληνικής άρχουσας τάξης.
Η ελληνική αστική τάξη τα τελευταία 15 χρόνια διεκδίκησε την αποκλειστικότητα στο όνομα Μακεδονία για να κάνει επίδειξη πυγμής ως η πιο ισχυρή υπο-ιμπεριαλιστική δύναμη στην περιοχή, για να στρέψει το ενδιαφέρον της ελληνικής εργατικής τάξης από την ταξική πάλη στα «εθνικά» ζητήματα και για να πνίξει την ιστορική πραγματικότητα της εθνικής καταπίεσης των Σλαβομακεδόνων.
Μια καταπιεσμένη εθνότητα
Το εθνικό κίνημα των Σλαβομακεδόνων αναπτύχθηκε μέσα στην Οθωμανική αυτοκρατορία, με βάση τους εκσλαβισμένους πληθυσμούς της Μακεδονίας, που μιλούσαν μια γλώσσα που είχε ομοιότητες με τη Βουλγαρική και την Σερβική και με πολλούς τοπικούς ιδιωματισμούς. Αποκορύφωμα του κινήματος ήταν η λεγόμενη εξέγερση του «Ιλίντεν» το 1903, μετά από την οποία δημιουργήθηκε μια μικρής διάρκειας Μακεδονική Δημοκρατία. Η εξέγερση όμως καταπνίγηκε τελικά από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ψυχή της Εξέγερσης ήταν η οργάνωση ΕΜΕΟ (Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση).
Μετά τους Βαλκανικούς πολέμους εντάθηκε η καταπίεση από το ελληνικό κράτος, γιατί η ΕΜΕΟ συνεργάστηκε με τους Βούλγαρους εθνικιστές οι οποίοι είχαν υποσχεθεί στους Μακεδόνες ανεξαρτησία. Το ελληνικό κράτος απαγόρεψε τη γλώσσα τους και φυλάκισε τους ηγέτες τους.
Το 1925 η Κομμουνιστική Διεθνής υιοθέτησε το σύνθημα «Ενιαία και ανεξάρτητη Μακεδονία» μετά από απαίτηση των Βούλγαρων κομμουνιστών ηγετών Δημητρώφ και Κολάρωφ. Το Κ.Κ Βουλγαρίας ήθελε την υποστήριξη των Σλαβομακεδόνων για να κατακτήσει την εξουσία. Η προπαγάνδιση όμως του συνθήματος αυτού από το ΚΚΕ στην Ελλάδα, σε συνθήκες μαζικής έλευσης Ελλήνων προσφύγων από την Μ. Ασία που εγκαταστάθηκαν στη Μακεδονία, ισοδυναμούσε με αφορμή για διώξεις από το ελληνικό αστικό κράτος, με την κατηγορία της προδοσίας.
Παρόλα αυτά η προπαγάνδιση αυτού του συνθήματος από τους Έλληνες κομμουνιστές έφερε πιο κοντά τους Σλαβομακεδόνες στο ΚΚΕ. Το 1944 ιδρύθηκε η αντάρτικη σλαβομακεδονική οργάνωση SNOF (Σλαβομακεδονικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Μετώπο), μέσα στο ΕΑΜ και εξέλεξε και μέλος στην κυβέρνηση του ΕΑΜ, την περίφημη «κυβέρνηση του Βουνού». Οι σλαβομακεδόνες συγκρότησαν μάλιστα το τάγμα Φλώρινας – Καστοριάς και πολέμησαν μαζί με τον ΕΛΑΣ. Μετά, κατά τον Εμφύλιο πόλεμο, μπήκαν στις γραμμές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.
Όταν μετά από χρόνια έγινε ο επαναπατρισμός των ανταρτών που είχαν καταφύγει στις χώρες του ανατολικού μπλοκ, στους μόνους που δεν επετράπη να γυρίσουν στην Ελλάδα ήταν οι Σλαβομακεδόνες.
Το 1991 μετά την διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίας ήρθε ξανά στην επιφάνεια το Μακεδονικό και χρησιμοποιήθηκε από την ελληνική άρχουσα για τους λόγους που ήδη αναφέραμε.
Οι συνειδητοί αγωνιστές της αριστεράς και του εργατικού κινήματος δεν πρέπει να παρασύρονται από τον εθνικιστικό κουρνιαχτό που σηκώνει η αστική τάξη. Έχουν χρέος να υπερασπίσουν το στοιχειώδες δικαίωμα του σλαβομακεδονικού λαού στον αυτοπροσδιορισμό και παράλληλα να ξεσκεπάσουν τον ολέθριο ρόλο που έπαιξε η ελληνική αστική τάξη στο Μακεδονικό και την πολύπλευρη καταπίεση που υπέστη ιστορικά το εθνικό κίνημα των Σλαβομακεδόνων
Οι μαρξιστές δεν μπορούν παρά να υποστηρίζουν ότι η μόνη οριστική λύση για την ευημερία και την πραγματική εθνική αυτοδιάθεση των Σλαβομακεδόνων είναι η δημιουργία μιας Βαλκανικής Σοσιαλιστικής Ομοσπονδίας. Με πρωτοβουλίες των αστών και των ιμπεριαλιστών δεν μπορεί να λυθεί το πρόβλημα, γιατί απλά αυτοί είναι που το δημιούργησαν.
ΑΜΑΛΙΑ ΤΡΙΒΙΖΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου