1. Υπό το παρόν καπιταλιστικό κοινωνικό καθεστώς εκμετάλλευσης της εργασίας από το κεφάλαιο η σύγκρουση μεταξύ παραγωγικών δυνάμεων και παραγωγικών σχέσεων -η οποία οφείλεται στην αντίφαση μεταξύ του κοινωνικού χαρακτήρα της παραγωγής και του ατομικού χαρακτήρα ιδιοποίησης του παραγόμενου πλούτου- αναπτύσσεται με αυξανόμενο βαθμό προκαλώντας την ένταση των κοινωνικών αντιθέσεων και την όξυνση της πάλης μεταξύ της αστικής τάξης και του προλεταριάτου.
2. Ο ιστορικά προοδευτικός ρόλος του καπιταλισμού έγκειται στη δημιουργία των αναγκαίων υλικών και κοινωνικών προϋποθέσεων για τη δημιουργία μιας αταξικής κοινωνίας. Ο ρόλος αυτός τερματίζεται στην εποχή του ιμπεριαλισμού, στην εποχή των καταστροφικών διεθνών κρίσεων και των παγκοσμίων πολέμων. Οι παραγωγικές δυνάμεις έρχονται σε σύγκρουση με τις υφιστάμενες παραγωγικές σχέσεις, με αποτέλεσμα οι σχέσεις αυτές από μορφές ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων να μετατρέπονται σε δεσμά τους. Η αχαλίνωτη δυναμική της κούρσας του κεφαλαίου για την αποκόμιση του μέγιστου δυνατού κέρδους έχει καταστεί ένας απόλυτος ανασταλτικός παράγοντας για την περαιτέρω ανάπτυξη της ανθρωπότητας. Ο καπιταλισμός δεν μπορεί ούτε να βελτιωθεί σταδιακά ούτε να διοικηθεί προς όφελος της κοινωνίας Στην ημερήσια διάταξη της ιστορίας τίθεται, με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο, το δίλημμα «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα», το οποίο μπορεί να επιλυθεί μονάχα με την επικράτηση της παγκόσμιας κομμουνιστικής επανάστασης.